بررسی اعتبار، ارزش تشخیصی و تکرارپذیری آزمون دیداری – حرکتی بندرگشتالت در بیماران دچار آسیب مغزی تروماتیک

مقدمه: آزمون بندرگشتالت یکی از معروف‏ترین آزمون‏های نوروپسیکولوژیک است که ساده و سهل الاجرا بوده و می تواند جهت ارزیابی آسیب‏های مغزی مورد استفاده قرار ‏گیرد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اعتبار، قدرت تشخیصی و تکرارپذیری آزمون دیداری - حرکتی بندرگشتالت در بیماران آسیب مغزی تروماتیک (tbi) بود. روش کار: آزمودنی‏ها شامل 240 نفر بودند که در قالب یک طرح مورد - شاهد جهت اعتبارسنجی این آزمون در دو گروه 120نفری بیماران دچار tbi و افراد عادی به شیوه نمونه‏گیری غیراحتمالی و پیاپی وارد مطالعه شدند. آزمودنی های گروه عادی از نظر سن، جنس و تحصیلات با گروه بیماران tbi مورد همتاسازی قرار گرفتند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش آزمون بندرگشتالت، پرسشنامه اطلاعات عصب شناختی و تشریحی، سیاهه متغیرهای جمعیت شناختی بیماران دچار آسیب مغزی تروماتیک و آزمون معاینه مختصر روانی (mmse) بودند. نتایج: نتایج آزمون مجذور کای (χ²) پژوهش نشان داد که گروه بیماران دچار tbi نسبت به افراد عادی، فراوانی بیشتری را در خطاهای 12گانه آزمون بندرگشتالت از خود نشان دادند. ضریب اعتبار تفکیکی نشان داد در مجموع 3/98 درصد از آزمودنی‏ها به درستی در دو گروه عادی و بیمار قرار گرفته‏‏اند. ضریب اعتبار همزمان با آزمون mmse معادلِ 53/0- و همبستگی گویه با نمره کل این آزمون در دامنه ای از 10/0 تا 48/0 به دست آمد. تکرارپذیری نتایج این آزمون بین سه ارزیاب از طریق محاسبه ضریب هبستگی درون طبقه‏ای (icc) برابربا 81/0 و ضریب آلفای کرونباخ برای کل نمونه 85/0 محاسبه گردید. نتیجه گیری: این آزمون دارای قدرت تفکیک و تکرارپذیری قابل قبولی است. با توجه به ضرایب اعتبار و پایایی به دست آمده توصیه می گردد این آزمون در کنار ابزارهای تشخیصی پاراکلینیکی (نظیرct اسکن و mri) به عنوان ابزار غربالگری در بیماران دچارtbi به کار رود